جواد ناصری نیا فخرآبادی با بیان اینکه صنایع دستی، صنعتی پول ساز است، اظهار کرد: پرفروش ترین محصولات در فصل پاییز و زمستان به سبب وجود گردشگران در جنوب کشور، صنایع دستی است و به همین سبب، گسترش و احیای زیرساخت های گردشگری می تواند باعث معرفی بیشتر صنایع دستی هرمزگان شود.
وی افزود: بسیاری از محصولات از جمله بادبزن حصیری (گُوْزِن)، سینی و دم کنی کاش و پیش، سفره حصیری (بادیل) و سبد حصیری (تولَکْ) و غیره در شهرستان میناب تولید و به سراسر کشور ارسال می شود.
عضو انجمن شبکهٔ کار آفرینی استان هرمزگان با بیان اینکه روستاهایی همچون بهمنی، شهوار قدیم و شاه منصوری در میناب یکی از بهترین خاک ها را برای سفالگری دارند، گفت: تولید کوزه سفالی یا جَهله (محل نگهداری آب) از صنایع در حال فراموشی است، در حالی که از قدیم این صنعت جزو بوم محلی میناب به شمار می رود و شهرستان میناب در گذشته از هنرمندان بسیار ماهری بهره مند بود ولی متاسفانه در حال حاظر کوزه ها از خارج استان وارد و به فروش می رسد.
به گفتهٔ ناصری نیا فخرآبادی، در حال حاضر صادرات و عرضهٔ محصولات دستی شهرستان میناب در نمایشگاه های کشورهایی همچون ترکیه، امارات، قطر و عمان که از بهترین بازارهای عرضهٔ صنایع دستی برخوردار هستند، صورت می پذیرد و سوئد نیز از دیگر کشورهایی است که خواهان صنایع دستی میناب است.
عضو انجمن مشاغل خانگی اتاق بازرگانی هرمزگان، بازارهای انحصاری، کمیابی و گران بودن مواد اولیه برای ساخت صنایع دستی را از مهمترین چالش ها و مشکلات تولیدکنندگان این محصولات برشمرد.
این مسئول با تأکید بر ضرورت معرفی بیشتر صنایع دستی بومی بیان کرد: یکی از راهکارهای اساسی برای احیای صنایع دستی منطقه، برگزاری دوره های آموزشی و ترغیب جوانان و نوجوانان به یادگیری و فعالیت در این حوزه است که هم اکنون در شهرستان میناب توسط مؤسسه خیریه نهال مهر امید با هدف توانمندسازی و استعدادیابی از میان اقشار توانمند بویژه نوجوانان مستعد برای تولید صنایع دستی انجام می گیرد.
وی اضافه کرد: رونق کسب و کار صنایع دستی به حضور گردشگران در مناطق وابسته است و علاوه بر تقویت زیرساخت های گردشگری، اختصاص رشته صنایع دستی در هنرستان ها نیز از دیگر راهکارها برای رونق بیشتر این صنعت است.
