چندی قبل مرد جوانی به اتهام حمل و نگهداری مشروبات الکلی در بندرعباس بازداشت شد. آنطور که شواهد به‌دست آمده نشان می‌داد او مدتی بود که در یکی از محله‌ها مشروبات الکلی می‌فروخت و این کار به شغلش تبدیل شده بود. در این شرایط بود که پرونده اتهامی وی به دادسرا فرستاده و درنهایت با صدور قرار جلب دادرسی و کیفرخواست در دادگاه محاکمه شد.
متهم پیش از این سابقه کیفری نداشت و این نخستین مرتبه‌ای بود که برایش پرونده تشکیل می‌شد. از طرفی او جوان و متاهل بود و طبق قانون در چنین شرایطی قاضی می‌تواند به جای صدور حکم حبس از مجازات جایگزین استفاده کند. طبق قانون مرد جوان باید به حبس محکوم می‌شد اما قاضی تصمیم گرفت با استفاده از ظرفیت‌های قانونی به جای زندانی کردن او از مجازات‌های جایگزین حبس استفاده کند.
در شرایطی که رسیدگی به این پرونده همچنان ادامه داشت چندین پرونده مشابه دیگر نیز در دادسرای بندرعباس تشکیل شد. متهمان اغلب این پرونده‌ها افراد جوانی بودند که برای نخستین مرتبه مرتکب جرم شده بودند و هیچ سابقه‌ای نداشتند. از سویی زندانی شدن آنها می‌توانست تأثیرات سوئی بر خانواده‌شان داشته باشد. در چنین شرایطی بود که معاون اجرای احکام دادسرا دست به ابتکار زد.
در منطقه سندرک میناب ۱۲مدرسه شبانه‌روزی وجود دارد که کم‌برخوردار و محروم هستند و دانش‌آموزانی بی‌بضاعت در این مدارس به سختی تحصیل می‌کنند. دانش‌آموزان این مدارس از مناطق محروم مثل بشاگرد با سختی زیادی خود را به آنجا رسانده و با امکاناتی ناچیز درس می‌خواندند.
قاضی پوردهقان پیشنهاد کرد شماری از محکومانی که مرتکب جرائم سبک شده و فاقد سابقه کیفری هستند به جای زندانی شدن به کمک به این مدارس محکوم شوند؛پیشنهادی که با موافقت قضات و رئیس‌کل دادگستری استان هرمزگان مواجه شد. در این شرایط بود که مجازات حبس این دسته از محکومان به جزای نقدی با هدف کمک به مدارس شبانه‌روزی منطقه سندرک تبدیل شد. محکومان که تا یک قدمی زندانی شدن پیش رفته بودند با صدور این حکم نجات پیدا کردند و جریمه‌هایی که آنها پرداخت کرده بودند صرف مدارس شبانه روزی شد.
قاضی الهام پوردهقان فراشاه، سرپرست واحد اجرای احکام دادسرای بندرعباس در این‌باره می‌گوید: از راه تبدیل مجازات این محکومان به جزای نقدی و مجازات جایگزین حدود ۳۰۰ میلیون تومان جمع‌آوری شد و از سوی دیگر یکی از شرکت‌های صنعتی حاضر در هرمزگان نیز حدود یک و نیم میلیارد تومان کمک کردند تا ۱۲ مدرسه شبانه روزی محروم تا حدودی از محرومیت خارج شوند. در این مدارس دانش‌آموزان با حداقل امکانات آموزشی تحصیل می‌کنند و اغلب آنها در مدرسه زندگی می‌کنند و هزینه نگهداری و خوراک‌شان بالاست که با این ابتکار، مخارج این ۱۲مدرسه تا حدودی تامین شد.
