آیت الله رئوفی متولد سال ۱۳۱۱ ه ش در روستای درسنگ شهرستان میناب استان هرمزگان می باشد.
پس از تحصیل علوم مقدماتی دینی تحت نظر عالم منطقه مرحوم حجهالاسلام حاج شیخ حسین رئوفی، به توصیه ایشان در سن حدود ۱۲ سالگی به همراه کاروان زیارتی به نجف اشرف مهاجرت کردند.
پس از یکسال از ورود به نجف در مدرسه قزوینی نجف اشرف مشغول به تحصیل شدند
مقدمات دروس حوزوی را نزد برخی از مدرسین و فضلا به اتمام رساندند و سپس سیوطی و حاشیه را نزدحجت الاسلام سید جلیل یزدی خواندند و مطول را نزد شیخ محمد علی مدرس افغانی، لمعه را نزد آیت الله شیخ علی اصغر اراکی و آیت الله شیخ محمد علی سرابی، کتب سطح عالی را نزد آیت الله سید محمدباقر محلاتی ، ایت الله سید احمد حسینی اشکوری ، آیت الله سید علی فانی و شیخ مجتبی لنکرانی و فلسفه را نزد آیت الله میرزا مسلم ملکوتی گذراندند.
دروس خارج را نزد آیت الله العظمی خویی ، ایت الله العظمی شاهرودی و آیت الله العظمی حکیم و فقه را در محضر امام خمینی گذراندند
پس از ۱۶ سال تحصیل با اجازاتی از آیت الله العظمی امام خمینی ،ایت الله العظمی خویی،ایت الله العظمی میرزا عبدالهادی حسینی،ایت الله العظمی شاهرودی ،ایت الله العظمی سید محسن حکیم ،ایت الله العظمی سید محمدباقر محلاتی ،ایت الله سید احمد اشکوری ،ایت الله العظمی حاج آقا بزرگ تهرانی برای ترویج دین و نشر معارف به زادگاهش عزیمت نمود.
چند سال در زادگاهش سکونت داشتند و مجددا به نجف اشرف باز گشتند و حدود ۶ سال دیگر به تحصیل پرداخت.(جمعا حدود ۲۲ سال در نجف اشرف حضور داشتند).
در سال ۱۳۴۵ مجددا به ایران برگشتند و سکونت در توکهور و هشتبندی را اختیار کردند. ۶ ماه از سال در شهر مقدس قم به درس و بحث می پرداختند و ۶ ماه سال (به خصوص محرم و صفر و ایام فاطمیه ) در منطقه حضور داشتند.
ایشان مثل بسیاری از علمای بزرگ گذشته،فقیه شفاهی بود،اما برخی از دروس ایشان با نظارت شخصی آن بزرگوار،بصورت کتاب به شرح زیر منتشر شده است:
۱- سیره وسیمای سیدالشهدا
۲- اخلاق اسلامی
۳- سیمای مومن
۴- درگذر زمان (خاطرات زندگی)
ویژگیهای ممتاز آیت الله رئوفی
۱- انس به قرآن وادعیه اهل بیت عصمت و طهارت
۲- سحرخیزی
۳- تواضع وفروتنی وساده زیستی بی نظیر
مردم داری وعلاقه به طبقات متدین وفقیر وحاشیه نشین جامعه
۴- انس با کتاب ومطالعه تا دقایق آخر حیات مبارک شان
۵- تسلط همزمان به فقه وعرفان وفلسفه
ارادت خاصه به ابوالآئمه حضرت امیرمومنان وائمه معصومین(ع) واهل بیت عصمت وطهارت(ع) و سادات
۶- تکریم سیدالشهدا ومحرم وعاشورا را در حد وجوب میدانست،مراسم محرم وصفر را هیچ سال حتی درسال خفقان ۵۶ و۵۷ ترک نکرد
۷- تآکید همزمان ومتوازن به سنت وامور نو وجدید درچارچوب اسلام وقرآن
۸- عشق وافر به تعلیم وتدریس وفرهنگ
تأسیس مسجد و حسینیه امیرالمومنین(ع) در سال ۱۳۵۰ اوایل دهه ۵۰ بازرسی و محاصره منزل توسط ساواک به جرم حمایت از نهضت امام و پخش اعلامیه های امام و این بازرسی ها و بازجویی ها تا پیروزی انقلاب ادامه داشت.
برگزاری مراسمات مذهبی و تبلیغی در حسینیه امیرالمومنین(ع) با دعوت از روحانیون و سخنرانان،برپایی راهپیمایی های دوران انقلاب در منطقه،پی گیری آبادانی و رفع مشکلات مردم منطقه پی گیری راه اصلی شهرستان به منطقه،حل اختلافات بزرگ قومی در مناطق وشرق استان.
از سال ۱۳۶۱ تا پایان عمر در ایام سال تحصیلی در حوزه علمیه قم به تحصیل و تدریس مشغول بودند و در سایر ایام سال در منطقه حضور داشتند و ضمن برگزاری مراسمات مذهبی ، پذیرش مراجعان از مناطق مختلف استان و حتی استانهای همجوار برای رفع مشکلات و حل اختلافات ادامه داشت.