در ایامی که گاهی بی مهری ها و هجمه های تمسخر و توهین، خاطر معلمی دلسوز و شریف را بر اثر عنوان اشتباه یک واژه در شمال را مکدر می سازد، چه زیباست مشق مسئولیت پذیری، عشق و معرفت گرفتن از معلم جنوبی مان در استان هرمزگان.
خانم معلم هرمزگانی که حتی مرگ سخت و جانکاه فرزند غرق شده در آب هم او را از انجام مسئولیت باز نداشت تا جائی که در روز خاکسپاری فرزند نیز تدریس مجازی خود را رها نکرد.
سودابه نجفی معلم پایه چهارم دبستان شاهد ناحیه یک بندرعباس با اینکه خبر مرگ ناگهانی نوجوان رشیدش را به او دادند حاضر نشد کلاس مجازی خود را ترک کند. با چشمهایی اشکبار اما با صلابت و استوار آن روز کلاس و تدریس مجازی خود را به پایان رساند و بعد از تدریس خود بود که عازم سوگواری و خاکسپاری جوانش شد.
این معلم هرمزگانی با وجود اعلام خبر فوت ناگهانی نوجوان ۱۶ ساله اش، تدریس و دادن مشق و گرفتن فیلم از تدریس خود برای دانش آموزانش را ادامه می دهد. معلمی که از عشق مادرانه اش می گذرد تا عشق به دانش آموزان و تدریسش ادامه یابد. خواه این تدریس آموزه های عملی باشد و شاید تدریس گذشت و فداکاری.
به راستی که کلاس درس برای معلمان پر ارزش و مقدس. فرقی ندارد که این کلاس درس مجازی باشد ویا در فضای واقعی، معلم در پی تدریس مفاهیم و کلمات است هرچند تدریس برخی مفاهیم شاید برای معلم جانسوز باشد مانند کلمه گذشت، عشق، و مسئولیت پذیری که این خانم معلم هرمزگانی که به زیبائی تلفیقی از تدریس مفاهیم علمی و ایثار را به نمایش گذاشت.
جامعه بزرگ و فهیم کشور عزیزمان ایران به خوبی به این امر واقف اند که معلمی نه یک شغل بلکه بیانگر عشق و محبت و تدریس فداکاری و گذشت است و همیشه قدردان این قشر تأثیر گذار جامعه هستند.
قابل ذکر است ابوالفضل جعفری دانش آموز پایه دهم ( فرزند سرکار خانم سودابه نجفی) در روز جوان به همراه دوست خود برای شنا در آبهای رودخانه اطراف شهرستان رودان رفته بودند که بر اثر حادثه ای برای نجات دوست گرفتار خود اقدام می کند که بر اثر فشار و کشش آب ناپدید و بعد از اعزام غواص از مرکز استان، جنازه غرق شده اوپیدا می شود.
