فیلمی از ناصر تقوایی

تقوایی فیلم مستند «پنجشنبه بازار میناب» را در سال ۱۳۴۶ ساخته است

در خلاصه این فیلم آمده‌است: اهالی میناب و روستاهای اطراف آن برای تهیه مایحتاج هفتگی خود، هر هفته بازار پررونقی بر پا می‌کنند. در بساط رنگین آن‌ها همه چیز یافت می‌شود، از دست‌افزارهای حصیری تا ظروف سفالی و جنس‌هایی که با لنج از آن سوی آب آورده می‌شوند. آدم‌ها در پنج‌شنبه بازار میناب، همه به قصد مایحتاج خود و هم گشت و گذار روز خود را شب می‌کنند و در غروب با برچیده شدن بساط‌ها با دستی پر سوار بر موتورسیکلت و وانت و مینی‌بوس راه روستاهای خود را در پیش می‌گیرند.

تاریخچه

جلگه میناب بیش از ۱۰۰ هزار سال قدمت دارد. بنیان شهر میناب را به زمان ساسانیان نسبت می دهند اما بعضی از اسناد تاریخی موجود نشان می‌دهد این شهرستان از قدمتی بیش از ۲۵۰۰ سال برخوردار می‌باشد که بدین منظور می‌توان به سفرنامه نئارخوس (نئارکوس) سردار اسکندر مقدونی مراجعه کرد، این احتمال نیز هست که این شهر در زمان ساسانیان به آبادانی و رونق رسیده است.

از میناب با نامهای مینو ، مینا ، هرمز ، آنامیس و توسط نئارخوس دریانورد مقدونی در سفر نامه اش با عنوان هارموز و یا آرموز نام برده شده است.

پنج‌شنبه‌بازار میناب بازاری تاریخی در شهر میناب و یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است.

این بازار هفتگی که در مرکز شهر میناب قرار گرفته از یک سو به بازار می‌رسد و از سوی دیگر به میدان اصلی شهر متصل می‌شود. این بازار محل عرضه صنایع‌دستی، مواد غذایی و تولیدات سنتی و خانگی است.

برخی از تاریخ‌شناسان و مردم‌شناسان می‌گویند پنج‌شنبه‌بازار میناب قدمتی بیش از ۵۰۰سال دارد و صدها سال قبل در روستاهای میناب نوعی بازار انحصاری به وجود آمده بود به این ترتیب که صنعتگران هر روستا موظف بودند فقط یک کالای انحصاری تهیه نمایند و در روز پنج‌شنبه همه روستاییان محصولات خود را به شهر می‌آورند و در پنج‌شنبه بازار میناب به صورت پایاپای یا خرید و فروش عرضه می‌کردند.

مثلاً مردم روستای شهوار فقط صنایع سفالگری تهیه می‌کردند، روستای بهمنی با استفاده از پیش (برگ درخت نخل) در کار تهیه صنایع‌دستی حصیری بودند و سینی (سُپ) تهیه می‌کردند، روستای قاسم جلالی بادبزن حصیری و مردم روستای چلو کنتله (صندوق لباس) می‌ساختند.

اگرچه در سال‌های اخیر، کارکرد پنج‌شنبه‌بازار میناب تغییر کرده و از بازار عرضه صنایع‌دستی به بازاری محلی و هفته‌ای تغییر ماهیت داده است  اما در قدیم راسته و قسمت‌های مختلف این بازار عبارت بودند از: راسته سلمانی‌ها، راسته هیزم‌فروش‌ها، راسته علوفه‌فروش‌ها، راسته سبدفروشان و راسته میدان مسابقه که ویژه فروش حیواناتی نظیر اسب و الاغ بود.