آب سالم به آبی گفته می شود که شاخصه های بهداشتی و کیفیت های استاندارد آزمایشگاهی داشته باشد و عاری از هر نوع آلودگی های میکروبی ، بی بو ، شفاف و ظاهرش زلال و مواد معدنی به میزان مجاز در آن باشد و عوامل فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی آن در حد استانداردهای تایید شده باشد.
چند وقتی است که در میناب تغییر در طعم و بوی آب مصرفی نقل محافل مردمی است، برخی شهروندان مینابی مدعی هستند طعم و بوی آب شرب این شهر تغییر کرده است و دارای بوی نامتعارفی است و به سختی می‌توان از آن برای آشامیدن استفاده کرد.
لازم به ذکر است در تیرماه سال گذشته پروژه تامین آب شرب میناب از سد سرنی کلید خورد ولی به علت تغییر در مزه و بوی آب با افزایش موج گلایه مندی مردم این طرح موقتا متوقف گردید و اکنون به نظر می رسد که همان مشکل تکرار شده است.
البته ناگفته نماند در همان زمان مسئولان شهرستان اصرار بر سلامت آب شرب داشتند و اعلام کردند آب آشامیدنی میناب از نظر بهداشتی هیچ گونه مشکلی ندارد، چرا که تفاوت طعم به دلیل تفاوت استفاده از آب‌های سطحی و زیرسطحی است.
در هر صورت با پذیرفتن توضیحات مسولین و قبول بهداشتی بودن آب ، موضوعی که مردم را آزار میدهد بوی و طعم نامطبوع آب است که حتی اگر بپذیریم بهداشتی ترین آب دنیا را داریم اما تا وقتی بو و طعم مناسبی نداشته باشد مورد پسند و گوارا نخواهد بود.
بدون شک بررسی سلامت آب امری تخصصی است و در این خصوص میبایست تابع نظر کارشناسان بود اما انتظار میرود مسولان مربوطه به طعم و بوی آب نیز توجه داشته باشند چرا که این روز ها شهروندان مینابی نسبت به این موضوع ابراز نارضایتی می‌کنند.
راست اگفتنن آب خیلی کثیفن بچه هامون مریض شدن خودمون هم وقتی آب میخوریم استفراغ میکنیم خیلی بد مزه هستن پر از میکروب خدایی مردم مریض شدند خواهش میکنیم آب مون برگردونی