در سال آبی جاری که از مهرماه ۱۴۰۳ آغاز شده است، استان هرمزگان با شرایطی بی‌سابقه از نظر کاهش بارش‌ها روبه‌رو شده است.
مدیرعامل آب منطقه ای هرمزگان می گوید: میانگین بارندگی در ابتدای سال آبی تنها ۰٫۰۲ میلی‌متر ثبت شده و این میزان در مقایسه با میانگین بلندمدت ۵۸ ساله استان، کاهشی نزدیک به صد درصد را نشان می‌دهد. به عبارت دیگر، این مقدار بارش در حد صفر عملیاتی بوده و هیچ تأثیر محسوسی بر آبگیری سد‌ها یا تغذیه منابع آب زیرزمینی نداشته است.
جمشید عیدانی افزود: فصل اصلی بارندگی‌های مؤثر در استان، معمولاً ماه‌های دی و بهمن است و بررسی‌ها نشان می‌دهد آخرین بارش‌های معنادار و منجر به آبگیری سد‌ها در زمستان سال ۱۴۰۰ رخ داده است. بنابراین، هرمزگان طی چهار سال پیاپی بدون بارش‌های جبرانی و مؤثر، با شرایط خشکسالی شدید مواجه بوده و مدیریت منابع آب اکنون در وضعیت حداکثر تاب‌آوری قرار دارد. این شرایط، ضرورت اتخاذ تصمیم‌های فوری، هوشمندانه و گاه غیرمعمول را در سطح استانی و ملی دوچندان کرده است.و اکنون با تمام شدن تاب آوری رو به خشکیدگی کامل می رود.
وضعیت فعلی سد‌های اصلی استان/ ۳ سد استان خشک شدند
بر اساس آخرین پایش‌های شرکت آب منطقه‌ای هرمزگان، وضعیت سد‌های مهم استان به شرح زیر است:
سد جگین (جاسک): اکنون تنها سدی است که ۵۳ درصد از ظرفیت خود را در اختیار دارد. با این حال، این میزان عمدتاً حاصل آبگیری‌های پیشین بوده و ارتباطی با بارش‌های سال جاری ندارد.این در حالی است که این سد همیشه پر آب بوده است.
سد سرنی میناب: میزان آب ذخیره‌شده کمتر از ۱۰ درصد ظرفیت مخزن است و در وضعیت بحرانی قرار دارد.
سد استقلال (میناب): ذخیره آب آن به کمتر از ۱ درصد کاهش یافته و تأمین آب از این منبع دیگر امکان ندارد.
سد شمیل و نیان: این سد به‌طور کامل خشک شده‌اند و بستر آنها در حال حاضر قابل تردد است؛ وضعیتی که به نمادی از بحران شدید آبی در استان تبدیل شده است.
اقدامات اضطراری و مدیریتی
در واکنش به شرایط بحرانی موجود، مجموعه‌ای از اقدامات اضطراری ملی و استانی در دستور کار قرار گرفته است.
به گفته مدیرعامل آب منطقه ای هرمزگان، مهم‌ترین آنها شامل بهره‌گیری حداکثری از ظرفیت آب‌شیرین‌کن‌های ساحلی برای تأمین آب شرب، تمرکز تخصیص منابع در بخش کشاورزی بر باغات میناب، و توقف کامل کشت‌های یک‌ساله برای جلوگیری از تشدید بحران است.
همچنین دولت با اختصاص اعتبارات ویژه، چاه‌های مدیریت‌شده در مناطق بحرانی را برای تأمین حداقلی آب فعال کرده است.
همچنین با تصویب شورای سازگاری با کم‌آبی در هرمزگان، توقف کامل تخصیص آب برای زراعت‌های یک‌ساله در سطح عمومی، به منظور پیشگیری از تشدید بحران و جلوگیری از محرومیت‌های گسترده‌تر و اختصاص حق آبه محدود برای باغ‌های میناب به تصویب رسیده است.
استان هرمزگان در آستانه زمستان ۱۴۰۴ با یکی از دشوارترین دوره‌های خشکسالی خود مواجه است. هرچند امید اصلی برای جبران این وضعیت به بارش‌های زمستانی وابسته است،
