به گزارش صدای میناب ، پس از آنکه ۳ روز پیش خبر فوت یک دختربچه در اثر عقربگزیدگی در هرمزگان منتشر شد، حالا خبر رسیده که یک پسر بچه ۷ساله از روستای تنکدف نوگین و گیشدان که دیشب بر اثر عقرب زدگی بد حال بوده و بلافاصله آمبولانس لیردف با هماهنگی بخشدار به روستا اعزام میشود و پسر بچه بعلت مسدودی راه با موتور تا نزدیکی لیردف اعزام انتقال مییابد اما با تاخیر به درمانگاه لیردف میرسد و از اینجا به جاسک و از جاسک به بندرعباس اعزام میشود اما به دلیل شدت مسمومیت ناشی از ورود نیش عقرب در خونش، جانش را در طول مسیر از دست میدهد.
راههای مواصلاتی مناطق روستایی شرق هرمزگان وضعیت بسیار ناگواری دارد و ۳ روز پیش نیز دختر ۷ ساله بشاگردی بر اثر نیش عقرب جان باخت.
این دختر ۷ ساله ساکن روستایی در بخش گافر شهرستان بشاگرد بود که دچار عقرب گزیدگی میشود و سپس به مرکز درمانی سیت و ماسیتی منتقل و پس از اقدامات اولیه راهی بیمارستان سردشت و سپس میناب میشود اما بدلیل از دست رفتن زمان طلایی برای تزریق پادزهر و اثرگذاشتن گزیدگی بر روی اعصاب مرکزی این کودک، در نهایت جانش را از دست میدهد.
گافر، نامی که بیشتر در سیل و بحران میشنویم
منطقه گافر و پارامون از توابع شهرستان بشاگرد و منطقه نوگین و گیشدان از توابع بخش لیردف شهرستان جاسک هستند که وجه اشتراک هر دوی این مناطق، راههایی سختعبور است که با بارش باران مسدود و بدلیل جریان یافتن سیلابی رودخانههای فصلی، دچار آسیب به راههای نیمبندی میشوند که مردم با موتور به سختی در آنها تردد میکنند.
بهواقع باید گفت که در شرق هرمزگان، راهها مستقیم و غیرمستقیم جان مردم را میگیرند و در این فصل که فراوانی عقربهای گادیُم، هرمزگان را در رتبه اول و دوم عقربگزیدگی در کشور جابجا میکند، بدی راهها درد بزرگتری بر دل مردم مینهد و آن جانباختن هر ساله چندین نفر بخصوص از میان کودکان در اثر عقرب گزیدگی است.
فاطمه نوروزیان مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان در این زمینه گفت: در هر دو مورد فوتی متاسفانه دیر رسیدن عقربگزیدهها به مراکز درمانی، علت اصلی فوت آنها است و این در حالی است که در مراکز خدمات سلامت پزشک و سرم پادزهر وجود داشته و به این کودکان تزریق شده است.
وی عنوان کرد: به دلیل فراوانی گزش عقرب در این منطقه، سرم ضدزهر عقرب در بیمارستان و مراکز درمانی موجود است اما بدلیل دیر رسیدن موارد به مراکز درمانی، تزریق پادزهر اثربخش نبوده است.
پراکندگی مناطق روستایی در شرق هرمزگان از یک سو ظرفیتی ارزنده در حوزه امنیتی برای جغرافیای سیاسی کشورمان بشمار میرود اما فقدان توسعه یافتگی در زمینههای مختلف بخصوص در زمینه راه موجب شده تا دسترسی مردم ساکن در این مناطق به امکانات مختلف از جمله امکانات بهداشتی و درمانی به قیمت جان آنان تمام شود.