روزگار این روز‌های صیفی کاران رودانی و مینابی، همچون رنگ بادمجان سیاه شده است.
کشاورزانی که پس از یکسال رنج و زحمت فراوان، ماشین‌های پر از بادمجانشان خریداری ندارد و تنها دام‌ها از کاشتش سود برده اند.
برخی از صیفی کاران به خاطر قیمت پایین بادمجان حتی برداشت محصولشان را به صرفه ندیده و از برداشت صرف نظر کرده اند. وضعیت دیگر بادمجان کارانی که محصول خود را برداشت کرده اند به گونه‌ای است که حتی دلالان نیز به قیمت تولید حاضر به خرید محصولات نمی‌شوند.
یکی از کشاورزان رودانی که ظاهرا دل پری نیز دارد، می‌گوید: دلالان به زحمت با قیمت ۳۰۰ تومان حاضر به خرید بادمجانش هستند. وی از هزینه بالای تولید محصول خود گلایه دارد و خواهان توجه مسئولان استان برای رسیدگی به مشکلاتش است.
یکی دیگر از کشاورزان رودانی می‌گوید: یک تن بادمجان را به قیمت کیلویی ۳۰۰ تومان از من خریدارند و در حالیکه یک وانت بار برای حمل این مقدار بادمجان به بندرعباس ۴۰۰ هزار تومان طلب می‌کند.
این مشکل منحصر به محصول بادمجان نیست و در سال‌های اخیر سایر محصولات صیفی نیز در امان نبوده اند.
همین اردیبهشت امسال بود که کلم‌های کشت شده در توکهور و هشتنبدی از توابع میناب به علت نبود مشتری، خوراک دام‌ها شد. فلفل‌های این بخش نیز حتی با کمترین قیمت بدون مشتری ماند تا بار دیگر رنج کشاورزان بی مزد بماند.
مشکل از کجاست؟
طبعا عوامل زیادی دست به دست هم باعث بروز این مشکل شده اند.
کریمی، کارشناس اقتصادی، اول از همه نبود الگوی کشت در کشور بویژه در هرمزگان را عامل اصلی افزایش نامناب عرضه و در نتیجه کاهش شدید قیمت محصولات می‌داند.
سیروس اسدپور، مدیر تعاون روستایی هرمزگان هم در بحث کاهش قیمت روز‌های اخیر بادمجان رودان و میناب می‌گوید: پارسال با افزایش قیمت بادمجان بسیاری از کشاورزان ترغیب به کشت این محصول شدند که این موضوع باعث افزایش زیاد سطح زیرکشت این محصول و در نتیجه کاهش شدید قیمت آن شده است.
کریمی نقش دلالان در نوسان قیمت محصولات بویژه محصولات کشاورزی را بسیار پررنگ می‌داند و می‌افزاید: متاسفانه دلالان با قدرت خرید بالایی که دارند محصولات کشاورزان را با قیمت پایین از کشاورز خریداری و با قیمت بسیار بالاتر در بازار عرضه می‌کنند.
“صادرات”، کلیدواژه مهمی که این کارشناس اقتصادی آن را عامل مهمی در سود و زیان کشاورزان می‌داند. کریمی می‌گوید؛ در مواقع مازاد عرضه محصول در بازار، معمولا تصمیم گیران وزارت صنعت، معدن و تجارت باید برای جلوگیری از ضرر کشاورزان اجازه صادرات ان محصول را صادر کنند که این موضوع در بسیاری موارد به درستی اتفاق نمی افتد.
کریمی، کارشناس اقتصادی، نداشتن واحد‌های بسته بندی را از دیگر مشکلات صادرات محصولات صیفی می‌داند.
نتیجه گیری
در گزارش پیش رو و فیلم ها، شاهد بودیم دسترنج صیفی کاران هرمزگان تنها خوراک شتر شد و رنج و زحمت کشاورزان بی مزد ماند.
انطور که کشاورزان می‌گویند محصولشان حتی ۳۰۰ تومان هم به زحمت خریدار دارد. این در حالیست که اکنون بادمجان در بازار بین ۵ تا ۶ هزار تومان قیمت دارد.
اندکی تامل در قیمت از تولید به مصرف حکایت دیگری را به رخ می‌کشد. حکایتی که در قالب این سوال نمایان می‌شود که مابه التفاوت قیمت خرید از کشاورزان و قیمت خرید مصرف کننده کجا می‌رود؟
البته سوال آسانی است و پاسخش را همگان می‌دانند؛ “دلال“
کلید واژه‌ای که هم معنای منفی به ذهن متبادر می‌کند و هم بلای جان کشور و بویژه کشاورزان شده است. چگونه می‌توان تفاوت بیش از ۱۵ برابری قیمت از تولید را مصرف را قبول کرد؟
اینکه مقصر کیست را قضاوت نمی‌کنیم، ولی به نظر می‌رسد مسئولان جهاد کشاورزان به عنوان مسئولان مستقیم مجموعه کشاورزی و زراعی باید پاسخگو باشند.
بی شک در صورت ایجاد تعاونی‌هایی برای تقویت کشاورزان در حوزه توزیع محصولات کشاورزی، هم کشاورزان به سود خود می‌رسند و هم محصول با قیمت پایینتری در بازار عرضه می‌شود.
الگوی کشت نیز که نتنها در هرمزگان بلکه در کل کشور گریبانگیر بخش کشاورزی است. طبعا در الگوی کشت باید به منابع موجود، قیمت محصولات، هزینه‌های تولید، عملکرد محصول و نیاز کشور توجه شود.
در موارد اخیر شاهدیم که کشاورزان به علت سود خوب پارسال محصول بادمجان، امسال نیز اقدام به کاشت این محصول کردند و اکنون با زیان شدید روبرو شده اند.
این درحالست که اگر نیازسنجی دقیقی برای نیاز و مصرف داخلی این محصول انجام می‌گرفت، سطح کمتری از محصولات به زیر کشت بادمجان می‌رفت.
ضعف در بسته بندی مناسب محصولات صیفی صادراتی، شناخت ناکافی و ضعیف از بازار‌های کشور‌های دیگر، نبود تعامل میان جهاد کشاورزی و رایزن‌های اقتصادی وزارت خارجه در کشور‌های دنیا از دیگر مواردی است که هر یک به سهم خود ضربه‌ای بر پیکر بخش کشاورزی وارد می‌کند.
بی شک جهاد کشاورزی به عنوان متولی بخش کشاورزی باید با همکاری با دیگر دستگاه‌های کشور همه توان خود را برای تقویت بخش کشاورزی و کشاورزان بکار بگیرد.
امیدواریم با اجرا و پیاده کردن الگوی کشت مناسب، کوتاه کردن دست دلالان بویژه در حوزه محصولات کشاورزی و دیگر توصیه متخصصان، در سال‌های آینده شاهد تکرار اینگونه اتفاقات ناخوشایند نباشیم.
هرمزگان با ۱۲ هزار هکتار سطح زیر کشت، رنبه نخست کاشت بادمجان در کشور را دارد.
با عرض سلام و خداقوت خدمت مجریان صدای میناب
سطح بالای کشت از دلایل اصلی افت شدید قیمت محصولات صیفی
اگر که هر کشاورز به جای کشت به عنوان مثال ۱۰هکتار بادمجان کشت خودش رو به به حداقل نیم تا۱هکتار برسونه شاید کمتر به همچین مسئله ای بخوریم.
دلیل دیگر نبود بخش هایی برای قیمت گذاری بر رو محصولات صیفی که این مسئله در کشور جا بیفته قیمت تمام شده به عنوان مثال یک کیلو گوجه پای کشاورز در حال حاظر بیشتر از۲هزارتومان است
که با یک جمع و تفریق ساده بدست مییاد(هزینه کاشت هر هکتار گوجه امسال۹۹حداقل بین۵۰تا۶۰میلیون تومان است طرف مقابل برداشت محصول در هر هکتار در هرمزگان خارج از فصل ۳۰تن است)
همچنین قیمت بالای کرایه ناوگان های حمل و نقل.
راستین
کشاورز رودانی