مردم هرمزگان علاوه برخوردن تنقلات و آجیل مانند پسته، فندق و بادام از تنقلات محلی ویژه‌ای چون کسودنگ و گون (بنه)، کنجد برشته، نخود و کشمش، نخود برشته و کنگ (خرمای نارس) پخته‌شده استفاده می کنند .
خرما خشک از دیگر تنقلات و خوردنی‌هایی محلی مخصوص استان هرمزگان در این شب و شبهای دیگر زمستان که مورداستفاده مردم قرار می‌گرفت ؛ در هرمزگان قدیم خرمای تازه نبود و مردم از خرمای خشک‌شده که به «خرما خشک» معروف بود استفاده می‌کردند.
گندم برشته یکی دیگر از تنقلاتی بود که در شب یلدا و شبهای زمستان مورداستفاده مردم قرار می‌گرفت. مردم، گندم‌های ذخیره‌شده خود را به‌صورت برشته درمی‌آوردند و در کنار سایر تنقلات مصرف می‌کردند.
بزرگترهای فامیل شب یلدا در هرمزگان به تعریف چیچکا یا همان داستان‌های افسانه‌ای می‌پردازند، علاوه بر چیچکا به دلیل این‌که مردمان قدیمی در مکتب‌خانه اشعار حافظ و سعدی را نیز در کنار آموزش قرآن می‌آموختند، بخشی از ساعت‌های شب چله در فضایی آکنده از مهر، وفا و صمیمیت به خواندن اشعاری از حافظ و سعدی توسط کهن‌سالان اختصاص دارد.
همچنین در این استان شب یلدا نان‌های ویژه‌ای از جمله نان رگاگ ، سیلک ، تومشی پخته می‌شود که طعم‌دهنده آن سس‌هایی از مهیاوه و سوراغ است. هرمزگانی‌ها به غذاهای دیگری چون قلیه‌ماهی، ماهی برشته و ماهی روی تابه‌ای علاقه‌ای خاص دارند که در جشن‌های بزرگی چون جشن شب یلدا در کنار خانواده آن را میل می‌کنند.
مردمان خون گرم هرمزگان آخرین شب پاییز را با زدن سازهای محلی و دُهل به پای‌کوبی و شادی می‌پردازند و پیر غلامان و بزرگان فامیل شب یلدا برای کوچک‌ترها دعای عاقبت‌به‌خیری می‌کنند.
