ویژه بی خاصیت/ میناب فقط عنوان فرمانداری ویژه را یدک می کشد

به منظور جبران عقب ماندگی و عدم پیشرفت و توسعه میناب، به تصمیم هیات دولت وقت در سال ۱۳۹۱ مصوب شد که شهرستان میناب که دومین شهر بزرگ استان هرمزگان قلمداد می شود، با اختیارات خاص به عنوان فرمانداری ویژه معرفی شود.

فرمانداری ویژه شدن برای میناب در فعل و عمل به رغم تمام ظرفیت‌هایی منحصر به فردی که میناب دارد ، نتوانست آنطور که شایسته این شهرستان است موثر باشد.

با گذشت حدود ۱۰ سال از تاسیس فرمانداری ویژه در میناب تحولات جدی و قابل لمسی را شاهد نیستیم و در واقع می توان گفت میناب فقط عنوان فرمانداری ویژه را یدک می کشد و اضافه شدن عبارت ویژه به نام فرمانداری میناب هیچ دردی از مشکلات عدیده این شهرستان دوا نکرده است.

متاسفانه میناب در مقایسه با سایر شهرستان ها تغییر محسوسی نداشته است و شاخص های توسعه و اعطای امکانات و زیرساخت های خاص همان روال معیوب و حرکت ضعیف قبلی را طی می کند، بلاتکلیف بودن پروژه های فرهنگی ، ورزشی، دانشگاه علوم پزشکی ، عدم توسعه سواحل مکران ، بر زمین ماندن پروژه های مسکن مهر و بیمارستان دوم میناب ، شاخص های پایین اسفالت راه ها، شاخص بالای بیکاری و… موید این ادعاست.

در این سال ها انتظارات شهروندان از تاسیس فرمانداری ویژه در خصوص تسریع در شتاب توسعه شهرستان، افزایش اعتبارات عمرانی، کاهش بوروکراسی اداری، تسهیل گری در امورات، ارتقای جایگاه اداری شهرستان ، بهره برداری بهینه از ظرفیت ها و پتانسیل های موجود و بالفعل ساختن آنها و…بر آورده نشده است.

درخصوص افزایش بیشتر اختیارات ادارات شهرستانی نیز باید گفت بدلیل ویژه بودن، فقط به سمت فرماندار ، پسوند معاونت استانداری افزوده شده و حکم چند رئیس اداره به عنوان معاون مدیرکل ارتقا یافته ، اما در عمل اختیارات آنان افزایش محسوسی نداشته است.

در واقعیت با ارتقاء فرمانداری به فرمانداری ویژه صرفاً حقوق، مزایا و پست سازمانی مدیران محلی ارتقا یافته و مردم تغییر محسوسی در زمینه توسعه و آبادانی همه جانبه شهرستان شاهد نبودند و سهم مردم از توسعه فقط ارتقا در حد یک تابلو و کاغذ‌نوشته باقی مانده است.