علی ذاکری خبرنگار و فعال اجتماعی در گزارش اختصاصی که در روزنامه دریای اندیشه به چاب رسیده است نوشت:
در حالی که تب توسعه و ایجاد جاذبه‌های گردشگری سراسر کشور را فرا گرفته، شهر میناب نیز از این قاعده مستثنی نیست.
اما گاهی اوقات، عجله برای توسعه می‌تواند چالش‌هایی جدی را به همراه داشته باشد، چالش‌هایی که از همین حالا صدای برخی رسانه‌ها و فعالان و دغدغه‌مندان اجتماعی را بلند کرده است.
داستان از آنجا آغاز شد که در آبان ماه سال ۹۶ طرح «کمربند سبز» در زمینی به مساحت پنج هکتار با اهدافی همچون جذب گردشگر، جلوگیری از تصرف غیرمجاز اراضی ملی و پیشگیری از حاشیه‌نشینی و معضلات اجتماعی، از سوی شهرداری و با مشارکت دادگستری میناب کلنگ‌زنی شد.
اما هفت سال بعد و در شهریور ماه ۱۴۰۳ درست در همین زمین کلنگ دیگری به زمین زده شد و این بار برای احداث «دهکده ورزشی میناب.»
حبیب‌الله سهرابی، شهردار میناب، در آئین کلنگ‌زنی این پروژه، آن را بزرگ‌ترین مجموعه ورزشی و تفریحی استان هرمزگان توصیف کرد.
دهکده‌ای به مساحت ۲۸ هکتار که به گفته شهردار میناب، شامل پیست اسب‌سواری، دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی، بوستان و دریاچه است و فاز نخست آن با اعتبار ۵۲ میلیارد تومان در ۱۵ هکتار و طی دو سال ساخته خواهد شد.
و باز آن طور که شهردار میناب گفته، قرار است با نام «ارمغان مالیات» و به امید مشارکت اداره مالیات استان و شهرستان میناب، به بهره‌برداری برسد.
اما روی دیگر سکه، هشدارهای جدی مالک بهرام‌پور، مدیر اداره منابع آب میناب است که چندی پیش در گفتگو با یکی از رسانه‌ها به صراحت اعلام کرده که محل احداث این دهکده ورزشی «مطابق نقشه‌ها جز حریم و بستر رودخانه است و تاکنون مجوزی از سوی آب منطقه‌ای برای ساخت‌وساز در این محدوده صادر نشده است.»
وی این موقعیت را بستر رودخانه «غیرفعال» خوانده و اشاره کرده که قرار است شهرداری از پل استقلال تا پل بسیج را با احداث یک دایک حفاظتی ساماندهی کند، اما تاکنون تفاهم‌نامه‌ای در این خصوص نیز منعقد و امضا نشده است.
نکته قابل تأمل اینجاست که بهرام‌پور تأکید کرده، در این محدوده هیچ سازه‌ای احداث نخواهد شد و تنها فضای سبز پیش‌بینی شده است و اجرای این فضای سبز نیز منوط به احداث دایک حفاظتی است که باید بر اساس نظر مشاوران آب منطقه‌ای انجام شود.
این تناقض آشکار میان اظهارات شهردار و مدیر اداره منابع آب، زنگ خطر را به صدا درمی‌آورد چرا که با توجه به سیلاب‌های ویرانگری که در سال‌های اخیر در نقاط مختلف کشور، به دلیل تجاوز به حریم رودخانه‌ها، شاهد بوده‌ایم، این سؤال جدی مطرح می‌شود که آیا درس‌های گذشته به فراموشی سپرده شده و یا احداث یک مجموعه ورزشی و تفریحی در حریم و بستر رودخانه، حتی اگر در حال حاضر «غیرفعال» باشد، نمی‌تواند در آینده‌ای نزدیک فجایعی را رقم بزند؟
اینک با نظر به اینکه احداث دهکده ورزشی میناب در بستر رودخانه، نمونه‌ای نگران‌کننده از نادیده گرفتن هشدارها، قوانین طبیعت و درس‌های تاریخ است که ریسک‌های زیست‌محیطی و اقتصادی قابل توجهی را به همراه دارد و می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری در پی داشته باشد، پاسخ به سؤالات مطرح شده و شفاف‌سازی هرچه سریع‌تر وضعیت این پروژه که اکنون در حال ساخت است، از سوی مسئولان مربوطه، از اهمیت حیاتی برخوردار است تا دهکده ورزشی میناب، به جای ارمغان شادی، نگرانی و خطر را برای مردم منطقه هدیه نکند، چرا که حفاظت از جان و مال مردم و سلامت محیط زیست، مسئولیت مشترک همگان است.
چقدر خوبه که خبرنگاران مینابی تعارفات را کنار گذاشتن و واقعیت های شهر رو مینویسن. خرسندیم
ایشالله زمینه اینو فراهم کنین که افراد دارای دانش وارد شورا بشن که بعداً سرنوشت شهر نشه اینی که الان هست.
سواد منظورم دانش تخصصی اعتقاد به مشاوره حرف مردم رو شنیدن. نه باد به غبغب انداختن و با راننده شخصی برو و بیا و….