بحران آب سندرک را به زانو درآورده است و مردم این شهر در شرق هرمزگان گرفتار سخت‌ترین شرایط در رمضان امسال هستند.
بیش از ۱۰ سال از شروع پروژه انتقال آب شرب به شهر سندرک و روستا‌های همجوار می گذرد و مسئولین یکی پس از دیگری در استان می‌آیند و می‌روند، اما درد بی آبی بخش سندرک همچنان پابرجاست.
به گفته مسئولین طرح و مدیرعامل پیشین شرکت آبفای هرمزگان بیش از صد میلیارد ریال بودجه طرح، جذب شده است و با این تفاسیر مردم بخش سندرک در عطش بی آبی دست و پا میزنند و اکثر مردم از آب راکد بدبوی غیر بهداشتی از سرناچاری و نیاز استفاده می‌کنند.
استفاده از آب‌هایی که مورد استفاده حیوانات است ، مردم برای حمام، شست و شوی البسه و ظرف و غذا خوری استفاده می‌کنند.
صحنه دردناکتر اینکه بخاطر حجم اندک خودرو‌های سیار و عدم تامین آب مورد نیاز مردم، گاه با آمدن تانکر‌های آبرسانی ستاد اجرایی فرمان امام و استان قدس رضوی، بر سر پر کردن ظروف آب مردم درگیری شکل می‌گیرد چرا که مردم به شدت از نبود آب در مضیقه هستند.
سندرک از بی آبی زانو زده است
سندرک با سه دهستان در موقعیت شرق شهرستان میناب واقع شده است، منطقه‌ای گرم و خشک و میان دو کوهی با بستری از سنگ، صخره و شنزار است.
سفره‌های آب زیر زمینی نیز افت کرد و طبیعت سبز و باغات و اراضی را به مرور تبدیل به ویرانه‌ای دلخراش شد.
بزرگترین ضربه مهلک و کشنده خشکسالی بعد از دست رفتن معیشت و اشتغال مردم، آب شرب مردم بود.
۲۰ سال است که سندرک گرفتار بی آبی شدید است.
در سال ۱۳۸۸ فرماندار وقت شهرستان میناب برای مقابله با بحران کم آبی، مسئولین آبفای استان را مجاب به تخصیص اعتبار برای انتقال آب شرب از دشت کریان به مرکز بخش سندرک کرد.
کلنگ این پروژه در اواخر دهه ۸۰ ذیل عنوان آب و فاضلاب روستایی استان هرمزگان به زمین زده شد.
مردم از ابتدای دهه ۹۰ خورشیدی چشم انتظار به ثمر رسیدن این پروژه ۳۰ کیلومتری انتقال آب بودند، پیگیری‌های زیادی در این سال‌ها صورت گرفت و مسئولین زیادی آمدند و رفتند، اما درد بی آبی مردم سندرک همچنان بی درمان مانده است.
سال ۱۳۹۹ با ادغام دو سازمان آبفای شهری و روستایی، پروژه خط انتقال آب سندرک در اولویت قرار گرفت و بودجه‌ای معادل ۱۰ میلیارد و پانصد میلیون تومان از محل اسناد اسلامی به طرح اختصاص داده شد، اما با ورود پیمانکار جدید به پروژه، خط انتقال آب با مشکلاتی نظیر انسداد لوله‌ها، سرقت و یا گم شدن لوله‌ها در مسیر‌هایی که دور از چشم مردم بوده روبرو شد.
وعده مسئولین وقت پروژه در سال گذشته بازهم مردم را امیدوار به سرانجام رساندن پروژه کرد، اما به سان سنوات گذشته در روی همان پاشنه چرخید و مردم را بیشتر مستاصل، عصبانی و گلایه‌مند کرد.
اکنون بیشترین تنش آبی مربوط به مرکز بخش و شهر سندرک، روستا‌های مجاور شهر تا شعاع ۲ کیلومتری است.
روستا‌هایی نظیر آرنگو پایین که در مجاورت رودخانه فصلی قرار دارند در وضعیت بغرنجی از آب راکد و بدبوی جلبکدار و غیر بهداشتی استفاده می کنند.
صحنه حمل ظرف‌های آب و البسه و ظروف روی سر زنان و دختران در سنگلاخ‌های بستر رودخانه و فاصله نزدیک به یک کیلومتری تا محل تجمع آب، دردناک و غیرقابل تحمل است.
تانکر‌های اهدایی آستان قدس رضوی و ستاد اجرایی فرمان امام (ره) روزانه کار توزیع آب را برعهده دارند که کفاف جمعیت و سرانه مصرف روزانه را نمی‌دهد.
سال گذشته طرح نذر آب با حضور امدادگران استان گلستان و هرمزگان در منطقه برای مقابله با بحران آب اجرا شد، اما درد و رنج بی آبی در سندرک همچنان ادامه دارد و مردم چشم انتظار حرکتی اساسی برای رفع بحران آب در این منطقه‌اند.
